Het leven in australie
Door: Liene
Blijf op de hoogte en volg Liene
25 September 2014 | Australië, Karratha
Na een zeurende vader die tijdens elk skype gesprek zei : "update je waarbenjijnu eens, zet eens foto's erop! Wanneer schrijf je weer een iets? krijg klachten binnen dat jij je waarbenjijnu moet updaten." Dus hier pap speciaal voor jou :) Ik zit nu al bijna een maandje hier in australie en het bevalt me prrriima! Totaal geen heimwee alleen een beetje naar de hond, maar ja dat is logisch als je al je hele leven een huisdier hebt gehad en dan nu in eens geen bedelend kwispelende deugniet in huis hebt. Daarom vind ik het ook heel leuk om te zien hoe polle op mam en pap klimt als we skypen.
Maar even over het leven hier, ik ben hier gekomen om te werken als au pair en dat bevalt me prima. Mijn dag ziet eruit als volgt : om kwart voor 7 opstaan, ( kinderen zijn meestal al wakker ) hun ontbijt klaar maken wat voor de oudste altijd heel moeilijk is, want zij weet noooit wat ze wil. Voor de jongste is het heel makkelijk want bij haar is het antwoord altijd cupcake. "What do you want for breakfast? - A cupcake! No you get that in your lunchbox - A small cupcake? No, Toast with honey? - Toast with a cupcake ? " Zo gaat dat meestal tijdens het ontbijt. De meiden zijn echt heel lief en schattig, ze hebben al de bijnaam "cheeky monkeys" van mij gekregen, gewoon omdat ze het zijn. Na hun ontbijt en lunch te hebben klaar gemaakt en hun tas te hebben ingepakt maak ik ze klaar voor school en breng ik ze naar school in m'n waggie. Het autorijden gaat een stuk beter al valt die hele auto zowat uitelkaar, doek van het plafond raakte laatst los terwijl ik aan het rijden was, bumper eraf. Prima auto dus! Na dat ik de kinderen naar school heb gebracht begint mijn vrije tijd tot kwart over 2. Eerst eet ik mijn ontbijt altijd en ruim daarna al de rotzooi op die de meiden heb gemaakt. En dat is erg veel rotzooi! Begrijp niet hoe twee kleine meisjes h dat voor elkaar kunnen krijgen. En daarna ga ik meestal iets doen met wat andere au pairs, zoals naar het zwembad of naar het park met diegene die kinderen in de ochtenden hebben of naar de youth shed wat een binnen speeltuin is, waar de aupairs dan lekker koffie drinken terwijl de kinderen los gaan in de speeltuin. Ook hier bestaat het merendeel van de aupairs uit duitsers en engelse ofcourse, er is ook een meisje uit frankrijk en een meisje uit Fiji en verrassend ben ik de enige hollandse! Het is heel gezellig met ze, aankomend weekend gaan we bij een meisje logeren aangezien zij het hele weekend alleen thuis is omdat ze haar voet heeft gebroken en nu dus niks kan.. In de weekenden gaan we meestal naar een pub hier, waar jij je paspoort voor mee moet nemen omdat ze je anders niet geloven en ook nog eens 2 keer je id moet laten zien, om binnen te komen en als je iets te drinken bestelt. Wel zijn ze hier flinke afzetters, 10 dollar voor een glas wijn of bier en een fles vodka in de winkel kost 60 dollar, ik ben hier dus niet van plan om helemaal dronken te worden. Kan mijn portemonnee jammer genoeg niet aan. Het is hier heel mooi echt prachtige stranden, het eerste weekend ging ik met mijn gastgezin naar een speciaal strand, waar absoluut niemand was. Om er te komen was ook een hel. Ten eerste heeft niemand hier een bmw of een volvo of zo'n andere luxe auto , al heeft iedereen hier geld zat, maar een dikke jeep. Wat ook echt nodig is, wij reden dus op een onverharde weg dwars door de soort van woestijn. Was erg hobbelig maar op een gegeven moment reden we niet eens meer op een pad maar door de bandsporen van een andere auto, ik word niet snel misselijk in een auto, maar toen wel. Je werd die hele auto door geschut, toen we bij het strand kwamen reden we niet eens meer door bandsporen maar gewoon door de dijk heen, de auto stond op een gegeven moment zelfs schuin, wat best eng was. Ik had wel dik respect voor die man die reed, had het zelf nooit gekund. Toen we eindelijk aankwamen op het strand was het echt prachtig. Er kwam nooit iemand zei mijn gastgezin, wat best te begrepen was als je kijkt hoe je daar moest komen. Ik ging samen met de meiden "hermit crabs" verzamelen, Caiti moest en zou alle hermit crabs verzamelen! En dat waren er erg veel. Toen we terug gingen naar huis moest caiti alle hermit crabs vrijlaten, toch probeerde madam een paar mee naar huis te smokkelen haha echt heel schattig. Onderweg zouden we even stoppen zodat ik wat fotos van de omgeving kon maken aangezien dat erg mooi was. Maar het was al 5 uur geweest en het werd al iets aangenamer ( het is super heet daar ) dus de kans was groot dat we ook nog eens kangaroos tegenkwamen onderweg. Maar nee terwijl we reden zagen we een gigantische dikke slang midden op de weg, 10 minuten later de volgende, No way dat ik die auto nog uit ging!
Hier in het plaatste karratha, werkt zowat iedereen in de mijnen en heeft iedereen wel geld, maar aangezien dit een mijn dorp is loopt zowat iedereen hier in zo'n lelijk blauw met fel geel pak, ook is 70 procent hier van de mensen die hier wonen heel verrassend man. Ik noem het ook wel het worstendorp.
De Moeder en Vader van de meiden zijn gescheiden en die vader komt uit nieuwzeeland en komt om de twee weken, wat best wel gezellig is, hij vind het fantastisch om duits tegen mij te praten en koopt amstel bier gewoon omdat ik uit holland kom haha. Ook overtreft zijn rijkunsten alles, hij rijd gewoon over de stoep of door de berm om een snellere route te hebben. Volgende week hebben de meiden twee weken vakantie en ga ik waarschijnlijk met die vader en de meiden naar Darwin rijden voor een kleine week, en we vliegen terug aangezien de afstand erg groot is.
Ook om de spanning in het verslag te houden moet ik eerlijk zijn en vertellen dat ik vorige week aangehouden ben door de politie, niet zo interessant als het klinkt of hoe mijn lieftallige broer het zou kunnen maken, er waren wel zwaailichten in het spel maar geen dikke car chase etc. Ik schrok me natuurlijk kapot, maar ze wouden gewoon mijn rijbewijs etc checkken, of ik wel bevoegd was om te rijden, aangezien ik er zo jong uit zie. Klein zijn heeft wel zijn nadelen.
Maar voor nu waren dit al mijn interessante avonturen in het prachtige Australie. En ga maar niet uit van een wekelijkse update.
Liefs
Maar even over het leven hier, ik ben hier gekomen om te werken als au pair en dat bevalt me prima. Mijn dag ziet eruit als volgt : om kwart voor 7 opstaan, ( kinderen zijn meestal al wakker ) hun ontbijt klaar maken wat voor de oudste altijd heel moeilijk is, want zij weet noooit wat ze wil. Voor de jongste is het heel makkelijk want bij haar is het antwoord altijd cupcake. "What do you want for breakfast? - A cupcake! No you get that in your lunchbox - A small cupcake? No, Toast with honey? - Toast with a cupcake ? " Zo gaat dat meestal tijdens het ontbijt. De meiden zijn echt heel lief en schattig, ze hebben al de bijnaam "cheeky monkeys" van mij gekregen, gewoon omdat ze het zijn. Na hun ontbijt en lunch te hebben klaar gemaakt en hun tas te hebben ingepakt maak ik ze klaar voor school en breng ik ze naar school in m'n waggie. Het autorijden gaat een stuk beter al valt die hele auto zowat uitelkaar, doek van het plafond raakte laatst los terwijl ik aan het rijden was, bumper eraf. Prima auto dus! Na dat ik de kinderen naar school heb gebracht begint mijn vrije tijd tot kwart over 2. Eerst eet ik mijn ontbijt altijd en ruim daarna al de rotzooi op die de meiden heb gemaakt. En dat is erg veel rotzooi! Begrijp niet hoe twee kleine meisjes h dat voor elkaar kunnen krijgen. En daarna ga ik meestal iets doen met wat andere au pairs, zoals naar het zwembad of naar het park met diegene die kinderen in de ochtenden hebben of naar de youth shed wat een binnen speeltuin is, waar de aupairs dan lekker koffie drinken terwijl de kinderen los gaan in de speeltuin. Ook hier bestaat het merendeel van de aupairs uit duitsers en engelse ofcourse, er is ook een meisje uit frankrijk en een meisje uit Fiji en verrassend ben ik de enige hollandse! Het is heel gezellig met ze, aankomend weekend gaan we bij een meisje logeren aangezien zij het hele weekend alleen thuis is omdat ze haar voet heeft gebroken en nu dus niks kan.. In de weekenden gaan we meestal naar een pub hier, waar jij je paspoort voor mee moet nemen omdat ze je anders niet geloven en ook nog eens 2 keer je id moet laten zien, om binnen te komen en als je iets te drinken bestelt. Wel zijn ze hier flinke afzetters, 10 dollar voor een glas wijn of bier en een fles vodka in de winkel kost 60 dollar, ik ben hier dus niet van plan om helemaal dronken te worden. Kan mijn portemonnee jammer genoeg niet aan. Het is hier heel mooi echt prachtige stranden, het eerste weekend ging ik met mijn gastgezin naar een speciaal strand, waar absoluut niemand was. Om er te komen was ook een hel. Ten eerste heeft niemand hier een bmw of een volvo of zo'n andere luxe auto , al heeft iedereen hier geld zat, maar een dikke jeep. Wat ook echt nodig is, wij reden dus op een onverharde weg dwars door de soort van woestijn. Was erg hobbelig maar op een gegeven moment reden we niet eens meer op een pad maar door de bandsporen van een andere auto, ik word niet snel misselijk in een auto, maar toen wel. Je werd die hele auto door geschut, toen we bij het strand kwamen reden we niet eens meer door bandsporen maar gewoon door de dijk heen, de auto stond op een gegeven moment zelfs schuin, wat best eng was. Ik had wel dik respect voor die man die reed, had het zelf nooit gekund. Toen we eindelijk aankwamen op het strand was het echt prachtig. Er kwam nooit iemand zei mijn gastgezin, wat best te begrepen was als je kijkt hoe je daar moest komen. Ik ging samen met de meiden "hermit crabs" verzamelen, Caiti moest en zou alle hermit crabs verzamelen! En dat waren er erg veel. Toen we terug gingen naar huis moest caiti alle hermit crabs vrijlaten, toch probeerde madam een paar mee naar huis te smokkelen haha echt heel schattig. Onderweg zouden we even stoppen zodat ik wat fotos van de omgeving kon maken aangezien dat erg mooi was. Maar het was al 5 uur geweest en het werd al iets aangenamer ( het is super heet daar ) dus de kans was groot dat we ook nog eens kangaroos tegenkwamen onderweg. Maar nee terwijl we reden zagen we een gigantische dikke slang midden op de weg, 10 minuten later de volgende, No way dat ik die auto nog uit ging!
Hier in het plaatste karratha, werkt zowat iedereen in de mijnen en heeft iedereen wel geld, maar aangezien dit een mijn dorp is loopt zowat iedereen hier in zo'n lelijk blauw met fel geel pak, ook is 70 procent hier van de mensen die hier wonen heel verrassend man. Ik noem het ook wel het worstendorp.
De Moeder en Vader van de meiden zijn gescheiden en die vader komt uit nieuwzeeland en komt om de twee weken, wat best wel gezellig is, hij vind het fantastisch om duits tegen mij te praten en koopt amstel bier gewoon omdat ik uit holland kom haha. Ook overtreft zijn rijkunsten alles, hij rijd gewoon over de stoep of door de berm om een snellere route te hebben. Volgende week hebben de meiden twee weken vakantie en ga ik waarschijnlijk met die vader en de meiden naar Darwin rijden voor een kleine week, en we vliegen terug aangezien de afstand erg groot is.
Ook om de spanning in het verslag te houden moet ik eerlijk zijn en vertellen dat ik vorige week aangehouden ben door de politie, niet zo interessant als het klinkt of hoe mijn lieftallige broer het zou kunnen maken, er waren wel zwaailichten in het spel maar geen dikke car chase etc. Ik schrok me natuurlijk kapot, maar ze wouden gewoon mijn rijbewijs etc checkken, of ik wel bevoegd was om te rijden, aangezien ik er zo jong uit zie. Klein zijn heeft wel zijn nadelen.
Maar voor nu waren dit al mijn interessante avonturen in het prachtige Australie. En ga maar niet uit van een wekelijkse update.
Liefs
-
25 September 2014 - 07:44
Papa:
Helemaal top!
Een super verhaal, lievelings dochter van me.
Leuk geschreven en ik hoop op een twee-wekelijkse update -
25 September 2014 - 10:24
Mariëlle :
Ik verwacht wel een wekelijkse update!! Of anders op z'n minst een Skype sessie!! Maar fijn om te lezen dat je het na je zin hebt! Veel plezier daar mop en we Skype eh!!!! Xxx -
25 September 2014 - 13:07
Hans En Marleen:
He hè, eindelijk weer een verslag. Je vader heeft helemaal gelijk wat dat betreft.
Leuk geschreven Liene, t leest lekker en geeft een 'kijkje in de keuken'. Top! En ja wat die slangen betreft, ik begrijp t helemaal -
25 September 2014 - 13:10
Marleen:
mist een stukje van mijn reactie. Nou ja zeg!
Maar in t kort was t: Veel plezier nog en groeten uit Kampen -
25 September 2014 - 15:55
Mama:
Wat ben ik blij dat jouw vader zeurt, want nu staat er weer een leuk stukje op waar ben je nu en hoeven wij niet iedereen te vertellen hoe het met jou gaat. Ik snap dat je Polle mist, als je al jouw hele leven een hond hebt, jouw familie heb je nog maar net, haha. In ieder geval lekker ge nieten en blijven schrijven, want dat doe je echt heel leuk en het is fijn om te lezen. Je bent een natuur talent. Xxx mama -
25 September 2014 - 16:06
Bea En Hinke:
We hebben genoten van je verhaal.
Super Liene, je schrijft heel leuk en je maakt natuurlijk ook wat mee.
Ga zo door,we blijven je volgen veel plezier.
Groetjes van ons -
26 September 2014 - 11:53
Lisa:
Heel erg leuk geschreven, Liene! Je mag wel vaker verslagen schrijven. Echt super gaaf dat je het zo naar je zin hebt. Het klinkt allemaal super vet. En natuurlijk ben ik hartelijke jaloers op het warme weer, want ik zit hier in een dikke vest nog te rillen.
Ik mis je heel erg! En nog suuuuuuuuuuupppper veel plezier in kangoeroe land! (ik zou je het liefst op willen zoeken hahaha(helaas heb ik daar geen geld voor:()) Liefsxx -
05 Oktober 2014 - 22:44
JeAnette:
Hey Liene,
Hoe is het met je? Bevalt het je nog in het verre australie?
Leuk om te lezen wat je allemaal meemaakt, ziet en onderneemt.
Geniet er nog van meid en als je nog eens wat leuke foto's hebt dan zien we die graag.
Heel veel groetjes, ook van Niels
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
